Colline du Château (Kol-line du Sza-to), czyli Wzgórze Zamkowe w Nicei, to miejsce pełne historii, pięknych widoków i codziennego życia mieszkańców. Choć zamek, który kiedyś dominował nad wzgórzem, został rozebrany w XVIII wieku, miejsce to wciąż tętni życiem, oferując spacerowiczom zarówno relikty przeszłości, jak i współczesne atrakcje. Nasz spacer po tym malowniczym wzgórzu zaczniemy od wejścia przy Promenade des Anglais, a po drodze odkryjemy liczne punkty widokowe, romantyczne ogrody i zabytki.

Zamek, który kiedyś dominował nad Colline du Château, nie został zburzony w wyniku działań wojennych, lecz rozebrany na rozkaz króla Ludwika XIV. W 1706 roku, po zakończeniu wojny o sukcesję hiszpańską, król Francji zdecydował o usunięciu wielu fortyfikacji, które nie były już potrzebne. Ludwik XIV, mający na celu umocnienie swojej dominacji nad regionem, uznał, że niektóre zamki i fortyfikacje są niegodne dalszego istnienia, a ich zniszczenie było symbolem jego władzy. Podobny los spotkał także inne fortyfikacje w regionie, m.in. zamek w Montmélian w Sabaudii, który również został rozebrany na jego rozkaz. Decyzje te miały charakter polityczny, a rozbiórki miały na celu ograniczenie siły opozycji wobec władzy centralnej.

Spacer zaczyna się od licznych schodów prowadzących na wzgórze od strony Promenade des Anglais (Promenade dyz Ąng-le). Już na początku napotykamy na pięknie ułożone mozaikowe ścieżki, które są dowodem na mistrzostwo lokalnych rzemieślników. Te ścieżki, wykonane z kamieni rzecznych, układają się w geometryczne wzory, które odzwierciedlają tradycyjne techniki stosowane na południu Francji. To nie tylko praktyczna nawierzchnia, ale również ozdobny element wzgórza, symbolizujący dbałość o estetykę tego miejsca.

Pierwszym przystankiem na naszej trasie jest Tour Bellanda (Tur Bellan-da), wybudowana w 1825 roku na miejscu dawnej Wieży Saint-Elme (Tur Sant-Elm), która została zniszczona w 1706 roku przez wojska Ludwika XIV. Wieża ta upamiętnia dawną fortecę, ale obecnie pełni funkcję głównie widokową. Z tej wieży w 1537 roku pokazano mieszkańcom Nicei Święty Całun, co dodatkowo podkreśla historyczne znaczenie tego miejsca.

Przy wieży znajduje się tablica z pięknym cytatem autorstwa poety Josepha-Rosalinde Ranchera:

“Wieczny monument ofiarowany przyszłym pokoleniom,”
“Wygraweruje w sercach mieszkańców Nicei miłość, wierność,”
“To tutaj, w tej chwili, kontemplujemy historię,”
“Mieszkańcy Nicei podziwiają odwagę i chwałę.”

To miejsce ma także związek z francuskim kompozytorem Hectorem Berliozem, który znajdował tu inspirację dla swoich dzieł, goszcząc w pobliskim hotelu.

O godzinie 12:00 w całej Nicei można usłyszeć codzienny wystrzał armatni. Ta tradycja rozpoczęła się w 1863 roku, kiedy to angielski prawnik Thomas Coventry zainstalował armatę na wzgórzu, by przypominać swojej żonie o powrocie na obiad. Pierwsze strzały nie były jednak oddawane z samego wzgórza, lecz z dachu Hotelu Chauvin, w pobliżu Place Masséna. Dopiero później przeniesiono armatę na Colline du Château, gdzie od 1886 roku wystrzał jest realizowany za pomocą fajerwerków “marron d’air”, eksplodujących na wysokości 60 metrów.

Idąc dalej, docieramy do Cimetière du Château (Sim-et-yair du Sza-to), jednego z najbardziej niezwykłych cmentarzy w Nicei. To tu pochowani są znani artyści, politycy i mieszkańcy miasta, a sam cmentarz oferuje imponujące widoki na miasto i morze. Spacerując wśród nagrobków, możemy kontemplować zarówno historię, jak i piękno tego miejsca, które kontrastuje z gwarliwym życiem Nicei na dole.

Kontynuując spacer, napotkamy pozostałości Wieży Saint Charles (Tur San Szarl), zbudowanej w 1517 roku. Była ona częścią systemu obronnego zamku, a dostęp do niej prowadził przez rampę biegnącą z południowej strony wzgórza. Dziś widoczne są jedynie fragmenty fundamentów, ale miejsce to wciąż przypomina o dawnych czasach, gdy zamek odgrywał kluczową rolę w obronie miasta.

Na zachodnim zboczu wzgórza znajdziemy malowniczy sztuczny wodospad, który został zbudowany pod koniec XIX wieku jako część dekoracyjnego zagospodarowania terenu. Woda, zasilana z kanału Vésubie (We-zoo-bie), tworzy romantyczny krajobraz, a szum spadającej wody stanowi idealne tło do odpoczynku. Co ciekawe, wzgórze kryje także podziemny zbiornik wodny, który odgrywał kluczową rolę w zaopatrywaniu miasta w wodę.

Na szczycie wzgórza znajdują się Jardin du Château, czyli Ogrody Zamkowe. Te urocze, zielone przestrzenie są idealnym miejscem na piknik lub chwilę wytchnienia w cieniu drzew takich jak pinie i cyprysy. Spacerując po ogrodach, docieramy do Le Belvédère du Château, jednego z najbardziej spektakularnych punktów widokowych, z którego roztacza się panorama na miasto i port.

Na wzgórzu można znaleźć fragmenty dawnych murów zamkowych, zwłaszcza po północnej stronie, które przypominają o średniowiecznej świetności tego miejsca. Zamek, zbudowany w XI wieku, odgrywał kluczową rolę w obronie miasta i kontrolowaniu nadchodzących zagrożeń z morza. Fortyfikacje te były jednymi z najsilniejszych w regionie, zanim zostały zniszczone na rozkaz Ludwika XIV w 1706 roku.

W 2021 roku Nicea wraz z Colline du Château została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako zimowy kurort Riwiery. Ten wpis podkreśla wyjątkową wartość Nicei i jej architektury, planowania urbanistycznego oraz roli jako międzynarodowego ośrodka kulturalnego.

Zamek na wzgórzu przez wieki był obiektem różnych legend. Jedna z najpopularniejszych mówi o ukrytym skarbie, który podobno miał zostać zakopany gdzieś w ruinach przez dawnych rycerzy. Istnieją również opowieści o duchach, które nawiedzają dawne mury zamkowe, strzegąc tajemnic tego miejsca.

Spacer po Colline du Château to podróż przez wieki historii, ale także okazja do relaksu i podziwiania jednych z najpiękniejszych widoków na całym Lazurowym Wybrzeżu. Każdy zakątek wzgórza ma swoją historię i tajemnice, które warto odkryć podczas spokojnego spaceru, pełnego malowniczych miejsc i historycznych detali.